ปากีสถาน
ปากีสถาน
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อทางการ: สาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน
ที่ตั้ง: ตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียใต้ มีพรมแดนติดกับประเทศต่างๆ ได้แก่ อิหร่าน, อัฟกานิสถาน, จีน และอินเดีย
เมืองหลวง: อิสลามาบัด
เมืองสำคัญ: การาจี, ลาฮอร์
พื้นที่: 796,096 ตารางกิโลเมตร
ประชากร: ประมาณ 241.5 ล้านคน (2023)
ศาสนา: ประชากรร้อยละ 97 นับถือศาสนาอิสลาม
ภาษา: ภาษาอูรดูเป็นภาษาราชการ ส่วนภาษาอังกฤษใช้ในภาครัฐและธุรกิจ
ระบอบการปกครอง: ประชาธิปไตย
ประมุขของรัฐ: ประธานาธิบดี
วันชาติ: 23 มีนาคม
ภูมิประเทศ
ภูมิประเทศของปากีสถานมีความหลากหลาย โดยทางตอนเหนือและตะวันตกเป็นที่ราบสูงและเทือกเขา ส่วนทางตะวันออกและใต้เป็นที่ราบและที่ราบลุ่ม
ภูมิอากาศ
มีความหลากหลาย โดยมีตั้งแต่สภาพอากาศแบบทะเลทรายร้อนจัดไปจนถึงสภาพอากาศแบบภูเขาที่หนาวเย็น
การเมืองการปกครอง
การปกครองของปากีสถานเป็นการปกครองแบบสหพันธ์สาธารณรัฐ ซึ่งมีประธานาธิบดีเป็นประมุขของรัฐ และนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร ปากีสถานแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 4 รัฐ ได้แก่ บาลูจิสถาน ปัญจาบ สินด์ และไคเบอร์-ปัคตูนควา นอกจากนี้ยังมีดินแดนที่อยู่ภายใต้การปกครองของรัฐบาลกลาง ได้แก่ ดินแดนชายแดนที่อยู่ภายใต้การบริหารของรัฐบาลกลาง (Federally Administered Tribal Areas - FATA) และเขตบริหารพิเศษอีก 2 เขต ได้แก่ อะซาด แคชเมียร์ และกิลกิต-บัลติสถาน
ศาสนา
ศาสนาอิสลาม โดยมีผู้นับถือประมาณ 96.5% ของประชากร. ส่วนที่เหลือส่วนใหญ่เป็นศาสนาฮินดู คริสต์
แหล่งท่องเที่ยว
ปากีสถานมีแหล่งท่องเที่ยวหลากหลาย ทั้งธรรมชาติ วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ ที่น่าสนใจ เช่น หุบเขาฮุนซา, ทางหลวงคาราโครัม, แฟรี่มีโดวส์, ทะเลสาบอัตตาบัด, มัสยิด Badshahi, และป้อม Lahore
อาหาร
อาหารปากีสถานมีความหลากหลายและมักมีรสชาติเข้มข้น โดยมีเนื้อสัตว์เป็นส่วนประกอบหลัก เช่น เนื้อแกะ เนื้อไก่ และเนื้อวัว รวมถึงอาหารทะเล การใช้เครื่องเทศและสมุนไพรอย่างหลากหลาย ทำให้บางคนยกให้อาหารปากีสถานเป็นอาหารรสเผ็ดที่สุดในโลก. อาหารยอดนิยม ได้แก่ ข้าวอบ (Biryani), เคบับ, แกงต่างๆ, และขนมปัง เช่น นาน และโรตี
จำนวนประชากร
241.5 ล้านคน
ศิลปะวัฒนธรรม
ศิลปวัฒนธรรมของปากีสถานมีความหลากหลายและซับซ้อน ซึ่งได้รับอิทธิพลจากศาสนาอิสลาม ประวัติศาสตร์อันยาวนาน และอิทธิพลจากวัฒนธรรมต่างๆ เช่น เปอร์เซีย, เอเชียกลาง, และอินเดีย
ภาษา
ภาษาหลักของประเทศปากีสถานคือภาษาอูรดู ซึ่งเป็นภาษาราชการและภาษาประจำชาติ นอกจากนี้ ภาษาอังกฤษก็ถูกใช้ในภาครัฐและภาคธุรกิจ และยังมีภาษาท้องถิ่นอื่นๆ ที่พูดกันอย่างแพร่หลาย เช่น ภาษาปัญจาบ, สินธี, ปัชตุน, และบาลูชี
ข้อมูลอ้างอิง
แชทgpt
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น